1100
1200
1300
1400
1500
1600
1700
1800
1900
Nu
In dit venster
Sinds de aankoop van een perceel bouwland van de erfgenamen van Dries van der Vegt en Femmigje Scholten in 1971, heeft de kerk een mooi en groot terrein achter de kerk, wat in zijn geheel tegen het Markeresplein aan ligt. Het zicht op de kerk is gewaarborgd!
Wat vooraf ging
Het perceel waar de kerk op staat, wordt in 1832 op de eerste kadasterkaart aangegeven als sectie B nummer 243. De school, direct naast de kerk staat op perceel B 244 en de daarachterliggende tuin is perceel B 245. De totale omvang van deze gezamenlijke percelen zijn tot 1912 hetzelfde gebleven. Sinds 1883 zijn school en tuin (weer) eigendom van de kerk. In 1908 brand de voormalige school af en in 1912 wordt de kerk uitgebreid en de nieuwe Leerkamer gebouwd. Hiervoor komt men iets ruimte te kort en wordt er een paar vierkante meter gekocht van de naaste buren. Vandaar dat vanaf dat moment de scheiding tussen de nummers 49 en 51 van de Dorpsweg wat vreemd loopt. Op het kadasterkaartje van 1953 is dat goed te zien.
De grond achter de Leerkamer en achter de voormalige school wordt verhuurd aan de buren die een tuindersbedrijf hebben. Kerkgangers kunnen verder ook niet achter de kerk komen. Bij de ingang van de consistorie (het koor) houdt het op. Het kerkhof naast en achter de kerk is al in 1871 gesloten en achter de kerk zien we op de foto van 1911 niets dan zwarte / zanderige grond. Toch is er in vroegere jaren ook vaak sprake geweest van ‘gras op het kerkhof’ dat de koster moest maaien. In 1911 dus (even) niet.
In mei 1933 besluiten de kerkvoogden achter de consistorie ‘een rijwielberging te doen bouwen’, voorzien van rekken en overdekt met gegalvaniseerde golfplaten. Het terrein zal zo nodig wat worden opgehoogd. Naar deze stalling zal een afrastering worden gemaakt en is alleen vanaf de Dorpsweg, langs de kerk, te bereiken. In 1962 wordt deze stalling grondig opgeknapt.
De omgeving verandert
In de jaren 50 wordt er in IJsselmuiden begonnen met een grootscheepse nieuwbouw. Geleidelijk aan wordt de ruimte tussen de Dorpsweg, het Bos en de Plas dicht gebouwd. In 1958 wordt op verzoek besloten om 40 ca te verkopen aan de gemeente voor een totaalbedrag van 54 gulden ten behoeve van de nieuwbouwplannen. Het gaat om de uiterste punt van de voormalige tuin van de school / bakkerij. Het duurt dan nog even, maar in 1964 worden de panden aan en rond het Markeresplein gebouwd en loopt de weg pal langs het hek van de tuin en de tuinderij van Dries van der Vegt daarnaast.
Ondertussen is in 1959 de tuin op het kerkhof langs de Dorpsweg gespit en aangeplant. Na enkele jaren staat het daar vol met verschillende heesters. Eind jaren 80 wordt hier alles gerooid en komt er grind te liggen met drie kleine ronde plantenbakken. De drie grafstenen, die ooit zijn blijven liggen als aandenken, komen weer in het zicht. Weer vele jaren later, na de torenrestauratie in 2010, wordt ‘het kerkhof’ opnieuw gerenoveerd en ziet het er weer netjes en vooral strak uit!
10 april 1967: Notabel Witteveen heeft een klacht gehoord van de heer van der Vegt, wonend naast de kerk (Dorpsweg 55). De heer van der Vegt wenst dat er geen fietsen meer geplaatst worden op zijn erf. De voorzitter zegt dat de heer van der Vegt dan maar een klacht moet indienen bij de gemeentepolitie, dan zal het wel gauw afgelopen zijn. punt.
Als reactie hierop heeft van der Vegt de eerstvolgende zondagen het hek voor zijn erf op slot gedaan. Dit geeft aan dat steeds meer mensen met de fiets of de auto naar de kerk komen en dat er aandacht moet zijn voor ruimte voor deze vervoersmiddelen.
Het terrein wordt vergroot
Bij de interieurvernieuwing in 1969 is het portaal aan de westzijde afgebroken en aan de noordzijde een nieuw portaal gebouwd. De gedachte hierachter is dat men nu vanaf het Markeresplein via de tuin het kerkgebouw binnen kan gaan. In het verleden is namelijk gebleken dat men de auto liever niet op het plein parkeerde, omdat het dan nog te ver lopen was. Zodoende komt men de (verwende) kerkganger tegemoet en zal het de autodrukte aan de Dorpsweg doen afnemen. Ook is er nu meer ruimte om de fietsen te stallen.
25 januari 1971 wordt besloten het perceel (bouwland) van de erven Van der Vegt te kopen. Het gaat om ongeveer 700 m2 en met deze koop wordt het zicht op de kerk gewaarborgd en zal er in de toekomst ruimte zijn voor meer parkeergelegenheid. Kerkvoogd Lageweg heeft in samenwerking met dhr. Dijkslag van de IJsselmuider Gemeentewerken een plan gemaakt en beplanting bedacht, welke door enkele heren van de plantsoendienst worden gezet in hun vrije tijd. Het aangekochte perceel moet op den duur worden opgehoogd en het talud zal wat geleidelijker gemaakt worden. Maar voorlopig is het nog niet zo ver.
Het bloemenparadijs van koster Henk Teune
In deze jaren is het moeilijk om steeds een gemeentelid te vinden die de tuin wel een beetje wil bijhouden. Het is de verantwoording van Kerkvoogd Riezebos en hij is er zelf maar druk mee. Op de vergadering van 24 februari 1975 zegt Riezebos dat er geen tuinman voor het onderhoud van de tuin rondom de kerk te krijgen is, maar dat hij vernomen heeft dat de (nieuwe) koster wel genegen is om dit op zich te nemen. Besloten wordt dan ook koster H. Teune hiervoor aan te stellen. Vanaf dit moment is de tuin werkelijk in goede handen!
Henk Teune tovert de hele boel om tot een waar bloemenparadijs. Drie afzonderlijke gazons, paden omhoog naar de kerk en een ruime plaats voor de fietsen zijn inmiddels aangelegd. Op een mooie dag poot hij drie eikenboompjes en zegt tegen Dinie, zijn vrouw: ‘daar gaan we later mooi onder zitten’. In het stuk talud worden later heideplanten gezet, wat al een plaatje op zich is. In de jaren 1974 tot en met 1993 is Teune koster en steekt hij daarnaast duizenden uren in de tuin en wint er zelfs prijzen mee.
Bertil Brink neemt het stokje over
In 1993 mag de jonge Bertil Brink (20) het overnemen. Teune helpt hem de eerste jaren opweg, zodat Bertil op dezelfde voet door kan gaan. In oktober overal violen in en half mei worden deze omgeruild voor zomerplanten. Meer dan 2000 stuks zomerplantjes worden bij Henk Brink aan de Rondeweg opgehaald. Onder leiding (en invloed) van de tuincommissie wordt de kerktuin vanaf het jaar 2000 meer en meer veranderd in een groene tuin. Meer vaste planten, minder bloemen, andere vormen en iets meer ‘rust’. Niet iedereen kan dit waarderen, maar eerlijk gezegd is de tijd van afrikaantjes en vlijtige liesjes wel een beetje geweest.
Wanneer het Markeresplein in 1994 wordt vernieuwd en de indeling van het plein totaal veranderd, is er sprake van een kleinschalige grondruil. Van het onderste fietsenplein gaat een schuine hoek af en deze oppervlakte komt er aan de zijkant weer bij. Naast de tuin komt nu het Kruidvat met appartementen erboven.
De tuin wordt gerenoveerd
In 2020 wordt de kerktuin compleet gerenoveerd. De gazons worden opnieuw aangelegd, een sproei installatie ingegraven, drainage, maairobots, nieuwe tegelpaden en nog iets minder beplanting. Het plein voor de fietsen wordt vergroot en de drie eikenbomen blijven óók maar groeien.
Al vele jaren heeft Bertil hulp van vrijwilligers, die hem helpen bij het netjes houden van de tuinen en terreinen. Al met al een gezellige boel en er wordt ook nog gewerkt! Samen houden we ‘het plaatje’ van IJsselmuiden mooi. Een erebaan…
